Şahmeran ile Hekim çocuk çok iyi dost olmuşlar. Şahmeran Yılan Dağı`nda yetişen 1500 çiçeği kendisi ile tek tek tanıştırmış. Hangi çiçeğin, hangi hastalığa yaradığını, bir derde bin dermanı olan nergizleri, nevruzları, laleleri, boynu bükük ve güneşe karşı gülümseyen tüm çiçekleri koklatmış. 
Ne yazık ki Hekim çocuk da toprağından kopartılan bir çiçekmiş. Köyünde yaşamak, annesinin kollarında mışıl mışıl uyumak istiyormuş. Anne- sini özlemiş, arkadaşlarının ihanetine uğramış biri olarak Şahmeran`a yeniden yalvarmış, yakarmış. "Burası cennet olmalı. Ve sen bu cennetin ve yılanların başı Şahmeran’sın. Şahlığını ispat et. Beni bu cennet mekânından kopar, at köyüme, ben orada kalmak, topraklarımda yeşermek istiyorum" demiş.  
“Bunlar bizim kültürümüz, bunlar bizim edebiyatımız, anne ve babamızın bize anlattıkları mitik öyküler. Biz de bir başkasına çocuklarımıza, torunlarımıza anlatalım, yazalım ki unutulmasın bu kültür.“