"Bir ömrü harcamıştım kendimi aşan işler yapmaya. Bekleneni karşılamak için doğduğuna inandırılır mı bir insan? Veya bekleneni karşılamaya yeter miydi bir ömür? Yetmeliydi. Yetmiyordu. Yetmiyorsa benim hatamdı. Nitekim başarılması mümkün olmayanı başaramamak, başarısızlık mıdır? Öyleydi. Herkesin kendinden bir parça verdiği görünmez bir yükle dolanırken kamburluğumla dalga geçiliyordum. Zoruma gitmesi şaşılacak işti zira benim onlarca zarif, kendimce akılsız yanımla taban tabana zıttı. Ben daima söyleneni şikâyet etmeden yapan kişi olmuştum. Bu diğerleri gibi bağlamaya zahmet etmeyeceğim bir benlik suikastıydı.” Katil başkasını öldüren midir yalnızca? İnsan kendi katili de olamaz mı? Nasıl yaşar öyleyse insan katiliyle, üstelik biliyorken?