“Onlara saldıran hiç kimse kaçamaz ve bulunmamak isterlerse hiç kimse onları yakalayamaz.” Herodotos, Tarih
 
Kırım’dan Tanrı Dağları’na ve Fergana’ya uzanan büyük havzada MÖ 8. yüzyıldan MS 3. yüzyıla at koşturmuş İskitler, “Avrasya” denen hattı vücuda getirmiş göçebe bir halk. Greklerden Çinlilere kadim dünyanın tüm halklarının bildiği bu halk ilk bozkır imparatorluğunu yaratmış ve müteakip Moğol ve Türkî imparatorlukların da altyapısını hazırlamıştır. Leibniz Ödülü sahibi Profesör Hermann Parzinger, eski atlı göçebe halklar, özellikle de İskitlerin arkeolojik araştırmaları üzerine çalışmış ve bu konuda birçok yayın yapmıştır.
 
Vatanlarını yanlarında taşıyan bu halk düşmanlarını at sırtında ok yağmuruna tutar, dehşet saçardı. Çiftçilik yapmamışlar, hayvancılıkla geçinmişlerdi. MÖ 1. binyıl boyunca Güney Rusya’da, Yakın Doğu’da ve Tuna’ya kadar uzanan bölgede eşine az rastlanır bir güç haline gelen ve Hellenistik dönemde tekrar yerlerinden edilen bu atlı-göçebeler, antik dönemlerden bugüne tarihçilerin ilgisini çekmiş ve araştırmaların odağı olmuşlardır. Kurganları, seferleri ve sanatlarıyla gerek yaşadıkları dönemde gerekse de sonrasında tarihçilerin, coğrafyacıların ve gezginlerin yapıtlarında müstesna bir halk olarak tarihte kendilerine yer edinmişlerdir.
 
Parzinger bu kitabında, zengin arkeolojik miraslarının yanı sıra mevcut antik dönem yazılı kaynaklar üzerinde yaptığı yoğun araştırmalarla İskitlerin tarihi ve kültürünün canlı ve çok yönlü bir panoramasını çiziyor.