1839 yılında Paris’te görüntüleri sabitleyen kimyasal bir yöntemin bulunduğu haberi yankılanır. Gerçekbir mucize olarak karşılanan dagerotipi, otuz yıl içerisinde giderek gelişen başka teknikler izler ve fotoğrafın yaygınlaşmasıyla ilk atölyeler ve portre stüdyoları toplumsal yaşamın merkezi noktalarından birine dönüşür. Fotoğraf biryandan da adli, belgesel, bilimsel ya da topografik amaçlarla kullanılmaya başlar.Kitaplar ve dergileri kuşatır.Quentin Bajac, fotoğrafçılığın ilk elli yılındaki sınırlı teknikleri ve ilerlemeleri aydınlattığı bu araştırmasında, dönemin en büyük fotoğrafçılarının bu teknikten nasıl bir sanat dalı yarattıklarını da gözler önüne seriyor.