Sefillik, hastalık ve süregelen savaşla kırılan halkının feryatlarına sağır, vaziyetlerine kör hale gelen; bu yoksulluğun ortasına ihtişamlı heykelini dikme arzusuna kendini kaptıran genç bir kral, ülkenin vahim vaziyetine daha fazla kayıtsız kalamayan bir cadı tarafından lanetlenerek en elzem şeyini: kral vasfını kaybeder. Kendisini tanıyan herkesin gözünde bir yabancıdan farksız hale gelmesiyle başına gelen en kötü şeyi yaşayan kral; daha kötülerini ise kendi yarattığı cehennemde, keder ülkesinin acımasız sokaklarında yaşayacaktır.
“Bu balta yalnızca cansız yatmakla olan bu zavallı insana değil, sessizliklerine sığınan tüm insanlığa inmişti.”