Metin, kurmaca ve yanılsama kavramlarının ince ayrımlarının peşine düşerek, oyunculuk eyleminde hakikiliği, yaratıcılığı ele alıyor; konuya çeşitli oyunculuk ve sahneleme yöntemleri, Taoculuk ve İbn Arabî felsefeleri, tiyatro ve performans üzerine yürütülen, estetikle, komünizmle ilişkilendirilen tartışmalar eşliğinde yaklaşıyor.