Cihan Çakan üçüncü öykü kitabı Manzaradan Geçmek’te ilişkilerin karanlıkta kalmış izlerinin peşine düşüyor. Zamanın içe büküldüğü bu öykülerde her yer ayrılıkların, yasın ve kayıpların somut birer yansıması.
Sakin bir nehir kenarında başlayıp yağmurlu şehir çatılarına, oradan bozkırın ıssız köy yollarına, dağların karla örtülü zirvelerine ve şehrin loş balkonlarına dek karakterlere eşlik ediyoruz. Bu yolculukta doğa ve mekân da arka plan olmaktan çıkarak soluk alıp veren bir karaktere dönüşüyor adeta.
Cihan Çakan’ın yalın ama derinlikli diliyle teatral bir anlatım ritmi benimsediği Manzaradan Geçmek içimizde sakladığımız kırılgan sahnelere ışık tutuyor.