1980’lerde ve 1990’larda yaşanan siyasi dönüşümler ulusal ve uluslararası güvenlik  modellerini çarpıcı şekilde etkiledi. Özellikle Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana  akademisyenler güç dengesindeki kaymaları nasıl yorumlayacakları konusunda  kuşkuluydular. Bugün tek kutuplu bir dünyada mı, çift kutuplu bir dünya da mı yoksa çok  kutuplu bir dünyada mı yaşıyoruz? Avrupa’da ya da Asya’da önemli savaşların tekrarının pek  mümkün olmadığı ya da neredeyse kaçınılmaz olduğu bir dünya düzenine doğru mu  gidiyoruz? Devletler arasındaki ideolojik çatışma azalıyor mu yoksa artıyor mu?

Milli Güvenlik Kültürü’nde on altı önde gelen akademisyen neorealizmin ve neoliberalizmin uzun süredir baskın olan analitik bakış açılarına alternatifleri keşfetmek için  sosyoloji ve güvenlik çalışmalarının yenilikçi bir birleşimini kullanmaktadır. Evrensel  güvenlik ilişkilerine basitçe güç ve menfaatin geleneksel boyutları açısından bakmayı  sorgulayan yazarlar, daha etkili bir modelin kültürel karmaşıklıkları da kapsayıp  kapsamayacağı hakkında kafa yormaktadırlar.

1820’lerdeki Yunan bağımsızlık savaşından bugünkü İsrail-Filistin uzlaşmalarına kadar  uzanan iki yüzyılı tarayan ve nükleer ve kimyasal silah yasakları ve insani müdahaleler gibi  zorlayıcı konularda fikir yürüten Milli Güvenlik Kültürü değişmekte olan bir dünyayı  anlamak için daha ihtiyaç duyulan bir giriş sağlayan yeni milli güvenlik modelleri için temel  atmaktadır.

"Güvenlik çalışmaları ile inşacı yaklaşımları birleştiren ilk, öncü bir çalışma... Bu kitap uluslararası ilişkiler kuramında yeni bir akımın parçası olmazsa şaşarım."  Ted Hopf, University of Michigan, Ann Arbor

"[Milli Güvenlik Kültürü] önemli bir kuramsal alana değinmekte, bu alan hızlı değişime açıkv olduğu bir zamanda güvenlik çalışmalarındaki genç "yeni düşünürler"in bazılarını bir araya getirmektedir."  Joshua Goldstein, American University