1870-1942 yılları arasında yaşayan Ahmet Cemâl Nâbedîd, hem Osmanlı hem de Cumhuriyet bürokrasisinin eğitim ve maliye alanında üst düzey görevler alır. 1910’lu yılların sonunda şiir yazmaya, 1920’li yıllarda ise yayımlamaya başlar. Ahmet Cemâl, “Nâbedîd” takma adıyla 1932-1935 yılları arasında, Arabadan Şiirler (Vesaiti Nakliye), Çiçekler Arasında ve Bulamadığım Şarkı adlı üç şiir kitabı yayımlanır. Üç şiir kitabını da tematik bir bütünlükle “modernist” estetik çerçevesinde kurgular.

Ahmet Cemâl Nâbedîd, şiirlerinin dergilerde görünmesinden son şiir kitabını çıkardığı 1935’e kadarki zaman diliminde, Türk şiirindeki majör isimlerden biri olmamakla beraber, eserleri derinlemesine incelendiğinde, döneminde tematik metinler kaleme almış özgün bir şair olarak dikkati çeker.

Nâbedîd; görünmez olan, kaybolan, meydanda olmayan demektir. Ahmed Cemâl, “nâbedîd” takma adına uygun olarak, edebiyat tarihlerinde ve ansiklopedilerde görünmez. Öyle ki şiirle ilgilenen pek az kimse onu bilir ve eserlerini tanır. Özgür İldeş, tarihin karanlığına terk edilen talihsizler arasındaki bu özgün şairi, Modern Türk Şiirinde Bir Cedîd Ahmet Cemâl Nâbedîd adlı çalışmasıyla dikkatlere sunuyor; Ahmet Cemâl Nâbedîd’in unutulmuş değil, zamanı yeni gelmiş bir şair olduğunu vurguluyor.