Aybar’ın 1979 ve 1987’de yayımladığı, içerikleri itibarıyla bir bütün oluşturan iki kitabı "Neden Sosyalizm" ve "Marksizmde Örgüt Sorunu"nu bir araya getiren bu kitap, sadece sosyalist bir örgütlenme modelinin "nasıl olmaması" gerektiğine değil, aynı zamanda "nasıl bir sosyalizm" sorusuna da odaklanıyor. Demokrasi, özgürlükler, sosyalizm ideali ve ilkeleri konusunda kuşağının büyük çoğunluğunun ilerisinde olabilmeyi başaran Aybar’ın, insanı ön plana çıkaran ve bunları ana kaynak Marx’ta temellendiren düşüncelerini daha yakından tanımak için önemli bir çalışma. Hukukçu, akademisyen, gazeteci, siyasetçi kimlikleriyle bir döneme damgasını vuran isimlerden olan Mehmet Ali Aybar "başka türlü" bir sosyalistti: Kullandığı "güler yüzlü sosyalizm", "Türkiye’ye özgü sosyalizm", "özgürlükçü sosyalizm" kavramlarıyla; sadece sistem içinde değil sosyalizm uygulamaları, teorileri içinde de gördüğü çarpıklıkları ifade etmekten hiç çekinmemesiyle; ülkedeki Kürt sorununa değinen belki de ilk siyasetçi olmasıyla; "yatay örgütlenme" modelini savunmasıyla... ABD’nin Vietnam’daki savaş suçlarını yargılamak için kurulan Uluslararası Russell Mahkemesi’nde üyelik yapacak uluslararası saygınlığı, entelektüel donanımı, kültürü, bilgisi olan Aybar, ömrünün sonuna kadar sosyalizm mücadelesinden vazgeçmedi. 15 milletvekiliyle Meclis’e girmiş Türkiye İşçi Partisi’nin genel başkanı Aybar’ın her koşulda altını çizdiği bir gerçek vardı: "Sosyalizm insanlar içindir; insanlar sosyalizm için değil..."