Tanıyorsunuz değil mi Ökkeş'i? O, saf bir köylü çocuğudur, siz yaşlardadır. Çok ufakken annesini yitirmiş, babası ve babaannesiyle bir arada yaşamaktadır. Ökkeş söz dinler, ama yaptığı her işi de eline yüzüne bulaştırır. Aynı zamanda çok iyi kalplidir, herkese iyilik etmeyi sever. Ama tek kusuru vardır Ökkeş'in, birazcık saftır...
Ökkeş'i bir gün babası yanına çağırdı:
"Oğul, görüyorsun ben hastayım!.." dedi.
"Görüyom buba görüyom. Davıl gibi öksürüyon, zurna gibi ötüyon, tef gibi hapşırıyon."
"Dur, sözümü kesme oğul!"
"Çakımı yitirdim be buba!"
"Hey Allahım!"
"Kesme dedin de, aklıma geliverdi. Şimdi yaz geldi miydi, bir de karpuzlar çıktı mıydı, ben ne ederim çakısız? Hadi şimdilik karpuz bitti... Sonra buba, sonra ne olacak?"