“Apart otelin ikinci katındaki odamın balkonundayım. Deniz önümde sonsuz uzanı-yor. Elimi uzatsam içinde, geçmişi geleceği toplayıp şimdide birleştirebileceğime inanıyo-rum.”
İncecik kırıklardan, görünmeyen çatlaklardan içeriye sızıp kalp yaralarını, ruh acıları-nı, yaşam sevinçlerini, umutları kederleri ve insana dair her şeyi en derinden çıkartıp kalemi-ne doluyor Hande Baba.
Her kitap, yazan ve okuyan için bir yolculuktur. Sıra okura geldiğinde artık sonsuz öykü denizinde geçmişle geleceği birleştirme sırası onundur.
Nalan Yılmaz