Bu çalışma, dünya ölçeğindeki iş bölümü ve bağımlılık ilişkileriyle savaş ihtimali arasındaki bağlantıdan yola çıkarak, 1. Dünya Savaşı sırasında İmparatorluğun müttefikleriyle olan ticarî ilişkilerini, meta monografileri ve kuruluş/şirket “biyografileri” üzerinden inceliyor. Bu tarihçeler, kaynaklara erişim için Askeriye, Hükümet ve Parti arasında doğan ihtilafları sergilerken, “millî iktisat” olarak adlandırılan sermaye birikim modeline de eleştirel bakılabilmesini sağlıyor. Kitap, Cihan Harbi’nde bağımlılığa konu olan emtia ticaretini yapan kuruluşlara odaklanarak Osmanlı savaş iktisadının farklılıklarını belirlemeyi hedefliyor.