2019 yılının sonundan itibaren dünyayı kuşatan bir pandeminin derinleştirdiği toplumsal çelişkiler ve ortaya çıkardığı siyasal çatışmalarla dolu bir sürecin içindeyiz. Sermayenin kendi suretinde yarattığı küresel düzenin neticesinde ortaya çıkan COVID-19 pandemisi, doğayla kurduğumuz ilişkinin sınırlarında çalan bir felaket sirenini andırıyor. Duyduğumuz felaket sireni, sadece insanlık tarihinin kısa bir döneminde hakimiyetini kurmuş olan sermaye ilişkisinin geldiği radikal yıkıcı aşamaya değil, aynı zamanda başka bir dünya üzerine düşünmeye duyulan acil ihtiyaca da kulak vermemizi gerektiriyor.
Bu felaket sireninin yerküreye yayıldığı somut toplumsal koşullarda, neoliberal kapitalizmin derinleşen krizi gittikçe belirginleşiyor. Her kriz uğrağında olduğu gibi, toplumsal çelişkilerin farklı ölçeklerde keskinleştiği bu uğrak da sınıfsal eşitsizlikleri toplumsal cinsiyet ve ırk/etnisite eksenli eşitsizliklerle harmanlayıp derinleştirerek yeniden üretiyor.