Rougonlar'ın Serveti, Emile Zola'nın yirmi romandan oluşan Rougon Macquart serisinin ilk kitabı olması nedeniyle doğal olarak seride önemli bir yere sahiptir. Zola, yarattığı bu devasa roman serisinin adını, Rougon ve Macquart Aileleri: İkinci İmparatorluk Dönemi'nde Bir Ailenin Doğal ve Toplumsal Tarihi olarak belirlemiştir. Başlıktan da anlaşılacağı gibi Zola, yirmi romandan oluşacak büyük yapıtında bu iki aileye mensup bireylerin 1851-1870 döneminde bireysel ve toplumsal olarak konu edinmektedir. Dönemin son derece güncel kuramlarından "deneysel tıp" üzerine yaptığı çalışmalarla öne çıkan doktor Claude Bernard'ın çalışmalarından etkilenen Zola, pozitif bilimlerdeki deney kuramı üzerinden giderek, "deneysel roman" kavramını ortaya atmış, Rougon-Macquart ailelerini de bu deneyin uygulanacağı bireyler olarak seçmiştir. Bu romanda dönemin toplumsal, politik ve ekonomik durumu üzerine zengin bilgilere yer veren Zola, aynı zamanda son derece ince işlemeyi seçtiği bir aşk öyküsüne de yer vermiş, ancak bu öyküyü de yine romanın trajik seyrini destekleyen bir öğe olarak kullanma yoluna gitmiştir. Bu açıdan Rougonlar'ın Serveti, iç içe geçmiş bir aşk ve ölüm öyküsüdür.