Lev Tolstoy’un tüm dünyada yankı bulan düşüncelerini en çarpıcı biçimde dile getirdiği bu eseri, yazılışının üzerinden 100 yılı aşkın bir zaman geçtikten sonra nihayet Türkçe’ye çevrildi. 1893’te tamamlanan kitap, Rusya’da ancak el yazması kopyalar şeklinde gizlice çoğaltılıp dağıtılırken aynı ayın sonunda ve 1894 başında Fransa, Almanya, İtalya ve İngiltere’de peş peşe basıldı. Kitabın yayımlanmasıyla birlikte din ve devlet otoritelerinden gelen yoğun tepkilerle karşılaşan Tolstoy, 1901 Rus Ortodoks Kilisesi tarafından aforoz edildi. Üzerindeki tüm sansür ve baskılara rağmen beklenenin ötesinde etkilere yol açan bu kitap, çok farklı eğilim ve inanca sahip birçok insanı derinden etkileyebilmiştir. Bugün dünyanın pek çok ülkesinde yaygınlık kazanan ve vaktiyle Mahatma Gandi tarafından formüle edilen sivil itaatsizlik veya pasif direniş yöntemi, esas olarak Tolstoy’un bu kitapta dile getirdiği fikirlere dayanmaktadır. Tolstoy, bu "eşsiz" eserinde devlet, mülkiyet, askerlik, savaş ve genel olarak şiddet karşıtlığını son derece tutarlı ve mantıklı bir temele oturtmaktadır. Öte yandan, şiddeti ve savaşı meşrulaştıran ve öldürmeye onay veren Kiliseyi Hıristiyanlık karşıtı bir kurum olarak gören Tolstoy, Kilise Hıristiyanlık karşıtı bir kurum olarak gören Tolstoy, Kilise Hıristiyanlığını, "dünyanın en yozlaşmış dini" olarak niteler. Tolstoy’un karşı çıkışo, başta hıristiyanlık olmak üzere tüm dinlerin kurumsal temellerine yönelik bir reddiyedir. Dhası, şiddeti kanıksamış olan bugünün dünyasına açık ve doğrudan bir eleştiridir.