“Zehir ve yozlaşma bir insana otorite, rehber, kurtarıcı gözüyle baktığımızda başlar.”
—J. Krishnamurti

“Şüpheli, kafa karıştırıcı, ukala ve sömürgeci olanlardan bariz şekilde ayrılan, kendisine adeta tutulduğum bir isim var: Krishnamurti. Günümüzde ‘gerçekliğin efendisi’ olarak
adlandırılabilecek tek kişi.

Onunla hiç tanışmadım, ama dünyada tanışmayı büyük bir ayrıcalık sayacağım başka biri
daha yok. ‘Dünya Öğretmeni’ adını hak eden bir kişi varsa, o da Krishnamurti’dir. Ama
benim gözümde onun en önemli yanı, kendini bir üstat veya öğretmen gibi değil, sade bir
adam olarak görmesidir.

Ey insanlık, nedir böylesine azimle kurtarmaya çalıştığın? Küçücük egon mu? Ruhun mu?

Kimliğin mi? Ancak bunları kaybettiğinde kendini bulursun. Tanrı için endişelenme; o
kendine nasıl bakacağını çok iyi bilir. Sen kendi şüphelerinin üzerine git, her türlü deneyimi
kucakla, arzulamaya devam et. Ne unutmaya ne de hatırlamaya çalış; deneyimlediklerini
özümse yeter, çünkü hakikat daima olduğu yerdedir.”

—Henry Miller