Bu kitap, yeni eğilimleri karakterize eden toplumsal şartlar ekseninde bilgi politikasındaki dönüşümü ele alır. Bilgi iletişim teknolojilerinin gelişmesiyle meydana gelen toplumsal dönüşümün temel eğilimlerini günümüzün gerçeklerine uygun olarak açıklayan teorilerden biri netokrasidir. Bu açıdan kitabın, netokrasi ve bilgi politikası olmak üzere iki inceleme nesnesi vardır. Çalışmada, bilgi politikasının siyaset-yönetim paradigmaları düzeyinde incelemesi yapılmıştır. Böylece netokrasi olgusuyla gerçekleşen post endüstriyel dönüşümde bilgi politikasının yeni eğilimleri ve dinamikleri değerlendirilebilmiştir.
Kitabın sorunsalı, bilgi politikasında oluşabilecek yeni eğilimlerin netokratik faktörlerini kapsamaktadır. Bu faktörlere; bilgi patlamasıyla birlikte bilgi süreçlerinin yönetimselliğinin kaybolması, bilgi mekânının ulusal sınırının aradan kalkması, yeni bilgi politikası aktörlerinin meydana gelmesi gibi birçok olgu dâhildir. Bu çerçevede hem bilgi politikası hem de netokrasi, kavramsal ve kuramsal incelemeye tabi tutularak karşılıklı unsurları, temel etken aktörleri, ortak metodolojik özellikleri ve kuramsal temellerinin uygulanabilirliği imkânları öğrenilmiştir.
Netokratik açıdan bilgi politikasının incelenmesi için disiplinler arası bağı oluşturmaya yardım edecek, soyut kuramdan somut uygulamaya doğru incelemenin sağlanması için hipotetik-dedüktif ve soyut mantıksal yöntemlere başvurulmuştur. Araştırma nesnelerinin analiz türleri ve parametreleri belirlenerek bilgi politikasında değerlendirme yapabileceğimiz netokratik ölçütler tespit edilmiştir. Bu çerçevede bilgi politikasının, bilgi, bilgi mekânı iletişim ve bilgi süreçleri olarak evrensel unsurları belirlenmiştir. Araştırmada; bilgi politikasının yalnız belli alanlarda geçerli bulunan tanımlamasının olduğu tespit edilmiş ve “bilgisel faaliyetlerin düzenlenmesi ve yönetilmesi” olarak genelgeçer tanımı verilmiştir.