Kalp Ormanı’nda küçük, sevimli bir tekboynuz doğar. Diğer tekboynuzlar onu çok sevse ve sürekli şeker kaplı yoncayla beslese de küçük hayvan hiç de bir tekboynuzmuş gibi davranmaz. Ona ne dense, “Yok!” diye yanıt verir. Sonunda ailesi onu YOKboynuz diye çağırmaya başlar.
YOKboynuz, günün birinde bu pamuk şekeri gibi dünyasından ayrılır. Kulakları iyi işitmeyen bir rakunla, kimseye aldırış etmeyen bir köpekle ve bilmiş bir prensesle karşılaşır. Dördü, çok iyi bir takım olurlar. Neden mi? Çünkü inatlaşmak bile hep beraber yapıldığında daha eğlencelidir!