Ekspresyonizm’de, ruh ve makinenin insanı ele geçirmek için karşılıklı verdikleri mücadele de değerlidir. Bir Ekspresyonist için Empresyonizm, insanın ruhtan uzağa düşmesi anlamına gelir. Burjuva döneminin insanı, kulaktan başka bir şey değildir. Dünyayı dinler, fakat bir tek söz söylemez. Ekspresyonist ise, insanın ağzına vurulan kilidi kırmıştır. İnsan bir kez daha ruhun gereksinim duyduğu içsel ihtiyaca cevap vermeye çalışır.