Freud Kitaplığı'nın yedinci olan Espriler ve Bilinçdışı İle İlişkileri, Freud'un, estetiğe yaptığı büyük bir katkıdır ve diğer ruhçözümcülerce hemen hemen tümüyle ihmal edilmiş bir konuyu irdelemektedir. Kitap, patolojik psikolojiden çok, normal psikolojinin alanına giren bir inceleme olması bakımından Freud'un diğer yazılarından ayrılmaktadır ve Freud'un aktardığı karmaşık ruhbilimsel süreçlerin okunması en kolay kitaplarından biri olma özelliğini korumaktadır. Kitap, özellikle, Freud'un pek hoşlandığı anlaşılan Yahudi halk geleneğinden alınanlar başta olmak üzere, zengin bir espriler toplamı içermektedir. Freud, espri ve gülünçten, komedi ve mizahtan haz duymanın bilinçli ve bilinçdışı kaynaklarını ele almakta, esprilerin tekniğini, amacını, toplumsal işlevlerini ve bunları dinleyenlerin rolünü incelemektedir. Esprileri, işlevleri farklı ama mekanizmaları aynı olan düşlerle karşılaştırmaktadır. Freud'a göre espriler ve mizah bize, bastırılmış olan duygu ve düşüncelerimizi serbest bırakma olanağı vermekte ve ulaşılan bu rahatlama duygusu, gülünçten olanağı vermekte ve ulaşılan bu rahatlama duygusu, gülünçten haberimizin olmadığı, espri yapma yeteneğinden yoksun olduğumuz, ve de "hayatta mutlu olmak için mizaha gereksinme duymadığımız çocukluğumuzun ruh haliyle aynı" olmaktadır.